Gas Eigenschappen En Behandelmethode Van Kalkoven

Kalkovens zijn belangrijk apparatuur in de kalkproductie, die werkt door kalksteen te splitsen in kalk en kooldioxide door middel van hoge temperaturen. Tijdens het productieproces van de kalkoven ontstaat echter veel roetgas, dat veel schadelijke stoffen bevat en ernstige invloeden heeft op het milieu en de menselijke gezondheid. Daarom is het van groot belang om afvalgassen van kalkovens te behandelen en hun invloed op het milieu te verminderen, wat een belangrijke milieuvraagstuk geworden is.

Eigenschappen van roetgas in de productie van kalkovens

Ten eerste moeten we de eigenschappen van kalkovenrook begrijpen. De roetgassen van een kalkoven bestaan voornamelijk uit koolstofdioxide, koolstofmonoxide, stikstofoxiden, zwaveloxiden, deeltjesstof enzovoort. Hiervan zijn koolstofdioxide en koolstofmonoxide de belangrijkste broeikasgassen, die een grote invloed hebben op de opwarming van de aarde. Stikstofoxiden en zwaveloxiden zijn de belangrijkste luchtverontreinigers, die ernstige schade kunnen toebrengen aan de menselijke gezondheid en het milieu. Deeltjesstof kan de luchtkwaliteit verergeren en schade aanrichten aan het menselijk ademhalingsstelsel. In het algemeen hebben deze de volgende kenmerken:

l Hoge waterstofgehalte

De vochtigheid van rauwe kalksteen en steenkool bedraagt ongeveer 5%, en het drogen in de voorverhitsectie zal de overeenkomstige waterdamp produceren, waardoor het dauwpunt tot 60℃-70℃ kan stijgen. Wanneer de temperatuur van de roetgassen onder het dauwpunt daalt, kan er gemakkelijk condensatie optreden in de leidingen en stofzuiverder, wat leidt tot plakzakken.

l Hoge Temperatuur

In de werkelijke productie wordt de roetgassen beperkt tot een bereik van 200℃, met een zekere fluctuatie in het voedingscyclus. Een te lage temperatuur veroorzaakt condensatie, een te hoge temperatuur leidt tot energieverlies, en in speciale gevallen kan het materiaal bij 350℃ worden afgesneden.

l stofrig

Het type, de kenmerken en het drooggraad van materialen zijn verschillend, dus ook zal de hoeveelheid stof in de roetgassen verschillen.

l Aanwezigheid van zwavelzuur

Er is zwavelzuur aanwezig in de roetgassen van kalkovenproductie, en een vochtige omgeving zal de apparatuur en filtermateriaal corroderen. De meeste zwavelzuur komt voort uit het verbranden van kolen met een hoge zwavelinhoud.

Behandelmethode voor roetgassen

1. Wasmethode:

De wasmethode bestaat eruit om de schadelijke stoffen in de roetgassen op te lossen in water door vloeistof te spuiten, en vervolgens de schadelijke stoffen die in het water zijn opgelost te verwijderen via sedimentatie, filtratie en andere stappen. Deze methode kan effectief deeltjes en enkele schadelijke gassen in de roetgas verwijderen, maar het behandeld afvalwater moet verder worden behandeld, anders zal dit secundaire milieuvervuiling veroorzaken.

2. Adsorptiemethode

De adsorptiemethode maakt gebruik van een adsorbeermiddel waarop de schadelijke stoffen in de roetgas worden geadsorbeerd, waarna deze schadelijke stoffen via regeneratie of verbranding en andere stappen van het adsorbeermiddel worden verwijderd. Deze methode kan effectief stikoxide- en zwaveloxiden uit de roetgas verwijderen, maar de dienstlevensduur van het adsorbeermiddel is beperkt en moet regelmatig worden vervangen.

3. Desulfurisatie- en denitratietechnologie

Dit is een geavanceerde roetgasbehandelingstechnologie, die stikstofoxiden en zwaveloxiden uit het roetgas kan verwijderen. Deze methode omvat voornamelijk natte desulfurisatie en droge desulfurisatie; bij natte desulfurisatie gaat het roetgas door een desulfurisatieoplossing, zodat de stikstofoxiden en zwaveloxiden in het roetgas reageren met de oplossing om sulfaten en nitraten te vormen. Droge desulfurisatie gebruikt een catalyst waardoor de stikstofoxiden en zwaveloxiden in het roetgas reageren met zuurstof om zwaveldioxide en stikstof te produceren.

4. Elektrische stofremovetechnologie

de elektrische stofremovetechnologie maakt gebruik van een hoge spanning om de deeltjes in het roetgas te laden en vervolgens, door het effect van het elektrisch veld, worden de geladen deeltjes aangetrokken en vastgehouden op een elektrodeplaat om zo de doelstelling te bereiken de deeltjes te verwijderen. Deze methode kan de deeltjes in het roetgas effectief verwijderen, maar heeft een hoge energieverbruiking.

Omdat een mengvuurbetond kalkoven behoort tot laagtemperatuurverbranding, zijn stikstofoxiden onder normale omstandigheden binnen de normale bereik, afvalgast behandeling heeft alleen stof verwijdering en desulfurisatie nodig. Voor stof verwijdering wordt meestal een cycloonstofzuiger en een tasimpulsstofzuiger gebruikt, terwijl voor desulfurisatie vaak dubbele alkalis desulfurisatie wordt toegepast, met kalk en natriumalkali (Na2CO3 of NaOH) als desulfurisatiemiddel. De desulfurisatieoplossing circuleert buiten de toren. Na afvalgas behandeling voldoen de deeltjes ≤10mg/Nm3 en zwaveldioxide ≤50mg/Nm3 aan de emissiestandaarden. Het in de tank gedesulfuriseerde materiaal wordt na sedimentatie en regeneratie hergebruikt, waarbij het neerslag gips is, dat door een plaat-en-kaderpers wordt gefiltreerd en wordt gebruikt als bouwmateriaal.